Sooreh الضحی
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلضُّحَىٰ
1به نام خداوند بخشنده بخشايشگر.؛ سوگند به روز در آن هنگام كه نور خورشيد گسترده مى‌شود.
وَ ٱلَّيۡلِ إِذَا سَجَىٰ
2و سوگند به شب هنگام كه سكونت و آرامش مى‌بخشد.
مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ مَا قَلَىٰ
3كه پروردگارت نور وحى را از تو قطع نكرده و تو را مورد خشم قرار نداده است.
وَ لَلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ لَّكَ مِنَ ٱلۡأُولَىٰ
4و مسلما آخرت براى تو از دنيا بهتر است.
وَ لَسَوۡفَ يُعۡطِيكَ رَبُّكَ فَتَرۡضَىٰٓ
5و پروردگارت به زودى عطايى مى‌كند كه راضى شوى.
أَلَمۡ يَجِدۡكَ يَتِيمٗا فَ‍َٔاوَىٰ
6آيا نبود كه تو را يتيم يافت و سپس پنا داده؟.
وَ وَجَدَكَ ضَآلّٗا فَهَدَىٰ
7و آيا نبود كه راه به جايى نمى‌بردى قدم به قدم هدايتت كرد؟.
وَ وَجَدَكَ عَآئِلٗا فَأَغۡنَىٰ
8و تهى دستت يافت پس بى‌نيازت نمود.
فَأَمَّا ٱلۡيَتِيمَ فَلَا تَقۡهَرۡ
9حال كه چنين است پس هيچ يتيمى را از روى قهر خوار مشمار.
وَ أَمَّا ٱلسَّآئِلَ فَلَا تَنۡهَرۡ
10و هيچ سائلى را مرنجان.
وَ أَمَّا بِنِعۡمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثۡ
11و نعمت پروردگارت را با رفتار و گفتارت بازگو كن.
